لباس های هشدار دهنده با دید بالا باعث می شود که شخص استفاده کننده در هنگام گرگ و میش و شب بیشتر دیده شود. از نظر قانونی برای هر کسی که در جاده ها و در مجتمع های ساختمانی کار می کند، الزامی است. حتی اگر فقط بخش محدودی از روز در یک محل کار با ترافیک سپری شود، لباس های ایمنی باید همیشه پوشیده شوند.

3 کلاس لباس با دید بالا وجود دارد. هر چه مواد فلورسنت و انعکاسی بیشتری در لباس وجود داشته باشد، کلاس بالاتر و دید لباس بالاتر خواهد بود. هنگام ترکیب انواع کلاس ها در 1 لباس کار، می توانید در موارد خاص به کلاس ایمنی بالاتری برسید. همیشه ابتدا بررسی کنید که کدام کلاس ایمنی برای موقعیت کاری خاص شما مورد نیاز است و در مورد کلاس ایمنی حاصله در صورت ترکیب کلاس ها. درباره ترکیب و شخصی سازی لباس کار با دید بالا بیشتر بیاموزید.

توجه داشته باشید که شخصی سازی لباس کار با دید بالا، سطح مواد فلورسنت را کاهش می دهد. این فرآیند ممکن است گواهینامه لباس را به خطر بیندازد. گلدوزی بدون مجوز قبلی از سازمان اطلاع رسانی ممنوع است. لطفاً برای این اهداف با مشاور ایمنی خود تماس بگیرید.

X = مقاومت در برابر آب (WP) (2003 و 2007: 3 کلاس / 2019: 4 کلاس)
X = مقاومت در برابر بخار آب (RET) (2003 و 2007: 3 کلاس / 2019: 4 کلاس)
X = تست برج باران روی لباس تمام شده، اختیاری (R) (فقط EN 343:2019)
 
این لباس ها شما را در برابر باران، برف، مه و رطوبت خاک محافظت می کنند. لباس ها و درزها از نظر مقاومت در برابر نفوذ آب و مقاومت در برابر بخار آب آزمایش می شوند. هنجار سال 2003 و 2007 3 کلاس را پوشش می دهد که کلاس 3 بالاترین کلاس است. هنجار سال 2019 4 کلاس را تعریف می کند که کلاس 4 بالاترین کلاس (و در نتیجه ضد آب ترین) است.
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند: لباس محافظ: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین پیری، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.

X (کلاس مقاومت حرارتی 1 – 3)
X (کلاس نفوذپذیری هوا 1 – 3، اختیاری)
X (مقاومت در برابر نفوذ آب کلاس 1 – 2، اختیاری)
X (عایق حرارتی با ساختگی متحرک، اختیاری)
X (عایق حرارتی با ساختگی ثابت، اختیاری)

 
این لباس ها از اشخاص در برابر محیط های سرد (دمای تا 5- درجه سانتی گراد) محافظت می کنند. X به این معنی است که لباس روی آن ویژگی خاص آزمایش نشده است. برای رعایت این هنجار، لباس ها باید کاملا بسته پوشیده شوند. اگر امکان تنظیم اندازه وجود دارد (مثلاً روی مچ دست یا کمر)، باید از آنها نیز استفاده کرد. اگر لباس خیس شود پس از تمیز کردن، عایق حرارتی آن کاهش می یابد. لباس ها را در مکانی خشک و دارای تهویه مناسب نگهداری کنید تا سطح محافظتی خود را حفظ کند. استفاده از محافظ اضافی برای جلوگیری از خنک شدن سر، دست ها و پاها با استاندارد EN 14058:2004 اختیاری است.
 

تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس های محافظتی: الزامات کلی، سلامت عمومی را مشخص میکند و نیازهای ارگونومیک و همچنین سالخوردگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.

این استاندارد روش های آزمایش و الزامات محافظ زانو را برای کار در حالت زانو زده توضیح می دهد.
 
جیب های زانویی محافظت در ترکیب با زانوبندهای پد دار دارای گواهینامه حفاظتی نوع 2 سطح 1 هستند که به این معنی است که برای سطوح صاف و نیمه مسطح مناسب هستند و در برابر نفوذ اجسام کمتر از 1 سانتی متر مقاومت دارند.
 
چهار نوع محافظ زانو وجود دارد:
 
نوع 1: محافظ زانو “مستقل”.
نوع 2: پد در جیب پد زانو روی شلوار.
نوع 3: محافظ های شل.
نوع 4: محافظ های زانویی که بخشی از سایر محافظ ها را تشکیل می دهند.
 
همچنین سه سطح عملکرد وجود دارد:
 
سطح 0: هیچ محافظتی در برابر نفوذ ارائه نمی دهد.
سطح 1: محافظ زانو مناسب برای سطوح صاف و غیر مسطح کف و محافظت در برابر نفوذ اجسام کمتر از 1 سانتی متر.
سطح 2: محافظ زانو مناسب برای سطوح صاف و غیر مسطح کف و ارائه محافظت در برابر شرایط شدید (مانند ضایعات در معادن).
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظ: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین پیری، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.
 
انواع جیب زانو: زانوبند را به درستی وارد کنید
 
برای محافظت کامل از زانوها و از آنجایی که زانوبندهایی که به خوبی قرار گرفته اند راحت تر هستند، بسیار مهم است که زانوبندها به درستی در جیب های زانو شلوار کار شما قرار داده شوند.
 
1- قرارگیری از بالا (قابلیت تنظیم ارتفاع)
فلپ بالایی را باز کنید تا زانوبند را در جیب زانو قرار دهید. اگر شلوار خود را با طول «استاندارد» می پوشید، نوار چسب را در قسمت پایین جیب زانو بسته نگه دارید. اگر زانوبند در ارتفاع صحیح قرار نگرفته است، نوار چسب را باز کنید و زانوبند را عمیق‌تر به سمت پایین بلغزانید.
 
2- قرارگیری از پایین (قابلیت تنظیم ارتفاع)
زانوبند را از زیر در جیب زانو قرار دهید و آن را در پاکت کیسه قرار دهید. اگر شلوار خود را با طول «استاندارد» می‌پوشید، نوار چسب را در داخل پاکت کیسه بسته نگه دارید. اگر زانوبند در ارتفاع صحیح قرار نگرفته است، نوار چسب را باز کنید و زانوبند را عمیق‌تر به سمت پایین بلغزانید.
 
3- قرارگیری از پایین (قابلیت تنظیم ارتفاع نیست)
زانوبند را از زیر در جیب زانو قرار دهید و نوار چسب را ببندید.

این استاندارد برای لباس های محافظتی نوع 6 مورد نیاز است، که محافظت محدودی در برابر پاشش های کوچک یا بخار مواد شیمیایی مایع ایجاد می کند و برای استفاده در شرایطی در نظر گرفته شده است که خطرات آن کم ارزیابی می شود و یک مانع نفوذ کامل مایع ضروری نیست. این نوع لباس باید تمام بالاتنه و پایین تنه را بپوشاند.
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظتی: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین فرسودگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.
 

یک جرقه الکتریکی یا انفجار در نتیجه یک اختلال (مثلاً یک اتصال کوتاه) در یک تاسیسات الکتریکی باعث انتشار ناگهانی گرما و نور شدید می شود که باعث سوختگی جدی یا آسیب های دیگر می شود. این استاندارد به کلاس های مختلفی تقسیم می شود.
 
کلاس 1: محافظت در برابر جرقه الکتریکی 4KA
کلاس 2: محافظت در برابر جرقه الکتریکی 7KA
 
لباس برای ولتاژ جرقه تا حدود 400 ولت و برای مدت زمان 500 میلی ثانیه آزمایش می شود.
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظتی: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین فرسودگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.
 

لباس های آنتی استاتیک برای جلوگیری از جرقه های ناشی از بارهای الکترواستاتیکی که می تواند باعث آتش سوزی یا انفجار شود پوشیده می شود.
 
استاندارد (EN 1149) شامل بخش‌های مختلفی است که الزامات و روش‌های آزمایش را برای اندازه‌گیری حفاظت در برابر الکتریسیته ساکن یا آسیب ناشی از تخلیه مشخص می‌کند. بخش 5 استاندارد (EN 1149-5) الزامات عملکردی برای لباس های آنتی استاتیک را شرح می دهد.
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظتی: الزامات عمومی، الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین فرسودگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.

این استاندارد حداقل الزامات ایمنی اولیه و روش‌های آزمایش را برای لباس‌های محافظتی، از جمله تجهیزات ایمنی سر و پا، مشخص می‌کند که برای محافظت از بدن در برابر پاشش پوشنده میشود، زمان تماس کوتاه با شعله و گرمای تابشی، و به حداقل رساندن احتمال شوک الکتریکی طراحی شده است. تماس تصادفی +/- 100 ولت).
 
پخش شعله در صورت اشتعال سطحی (A1 می دهد) و اشتعال لبه (A2) آزمایش می شود. A2 به دو دسته تقسیم می شود که در آن دسته 2 محافظت در برابر تکنیک های جوشکاری خطرناک تر را ارائه می دهد.
 
A1: نشان می دهد که لباس دارای الزامات محدود کردن گسترش شعله در صورت اشتعال سطحی است
A2: نشان می دهد که لباس با الزامات محدود کردن گسترش شعله درصورت اشتعال سطحی مطابقت دارد. به دو دسته تقسیم می شود:
– رده 1 محافظت در برابر تکنیک ها و موقعیت های جوشکاری کم خطر است که باعث پاشش پایین و گرمای تابشی می شود.
– رده 2 محافظت در برابر تکنیک ها و موقعیت های جوشکاری خطرناک تر است که باعث سطوح بالاتر پاشش و گرمای تابشی می شود.
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظتی: الزامات عمومی، الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین فرسودگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.
 

این استاندارد الزامات عملکردی را برای اقلام لباسی که برای محافظت از بدن شخص در برابر گرما و آتش طراحی شده اند به استثنای دست ها مشخص می کند. این استاندارد اشکال مختلفی از حفاظت را ذکر می کند که با یک حرف و یک شاخص برای عملکرد مشخص شده است (هرچه بالاتر، محافظت بهتری داشته باشد).
 
A: پخش شعله (سطح2)
B: گرمای همرفت (سطح3)
C: گرمای تابشی (سطح4)
D: پاشش آلومینیوم (سطح3)
E: پاشش آهن (سطح3)
F: تماس حرارت (سطح3)
 
تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظتی: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین فرسودگی، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.

لباس هایی که مطابق این استاندارد تایید شده اند، محافظت در برابر اشعه های خورشید را ارائه می دهند. یک UPF (فاکتور محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش) حداقل 50 با مسدود کردن بیش از 98٪ از اشعه مضر UV خورشید، بالاترین محافظت را ارائه می دهد. فاکتور محافظتی ارائه شده توسط لباس ممکن است با استفاده یا در صورت کشیده یا مرطوب کاهش یابد. فقط قسمت های پوشیده شده بدن محافظت می شوند. برای قسمت های بدون پوشش بدن از کرم ضد آفتاب با فاکتور حفاظتی بالا استفاده کنید.

تمامی لباس‌های تحت این استاندارد دارای استانداردهای EN 340: 2003 و EN ISO 13688: 2013 نیز می‌باشند:
لباس محافظ: الزامات عمومی الزامات بهداشتی و ارگونومیک عمومی و همچنین پیری، تعیین اندازه، برچسب‌گذاری و دستورالعمل‌های کاربر را مشخص می‌کند.